Uczenie się prawidłowo: praktyka czyni mistrza

Jak się uczyć, żeby się nauczyć.

Nauka to ciężka praca. Początkujący uczeń nie ma wielu obowiązków i jest „wdrażany” powoli i stopniowo. Z upływem czasu obowiązków przybywa – pojawiają się nowe przedmioty (historia, biologia, chemia…), które wymagają umiejętności przyswajania i rozumienia przyswojonej wiedzy. W końcu przychodzi moment, w którym materiał do nauki jest tak obszerny, że należy nauczyć się właściwego uczenia się. Coraz więcej nowych materiałów jest dodawanych, a już wyuczonych nie można zapomnieć. Konieczne jest szkolenie pamięci długiej i krótkotrwałej - oraz planowanie okien czasowych dla codziennej nauki i powtarzania. Pozostaje pytanie, jak właściwie się uczyć? W jakim stopniu rodzice mogą wspierać swoje dziecko?

Nauka prawidłowej nauki wymaga konsekwencji przez lata.

Trening czyni mistrza.

• Rodzice mogą wspierać swoje dziecko, powtarzając materiał z nim i stopniowo wprowadzając ustalone czasy ćwiczeń. Należy się zastanowić  i stopniowo wprowadzać odpowiednią rutynę, która ułatwi organizację pracy i odpoczynku w ciągu całego dnia

 

• Rodzice powinni pamiętać, że dziecko potrzebuje przerw. Pomocna może być strategia uczenia się i harmonogram. Poprawna i skuteczna nauka, powinna być zorganizowana: należy  zaplanować krótkie sesje nauki i zrobić wiele małych przerw. Mózg nadal działa podczas przerw i przetwarza informacje. 

 

• Praktyka czyni mistrza: im częściej materiał jest powtarzany, tym bardziej prawdopodobne jest, że zostanie zakotwiczona w pamięci długotrwałej.

 

• Żeby dziecku łatwiej zapamiętywało należy mu pomóc szukać skojarzeń.  Łatwiej zapamiętać coś nowego w połączeniu  go z już znanym. Skojarzenia mogą być różne: obrazy, sytuacje, dźwięki, często bardzo oryginalne i zabawne – takie dzieci zapamiętują najdłużej.

 

• Karty indeksu mogą być doskonałym wsparciem dla nauki słownictwa ale proste memo ze słówkami jest zabawniejsze i stymulujące koncentrację. 

 

• Należy pamiętać, że każdy, kto używa wszystkich zmysłów do nauki lepiej zapamiętuje.  Dostosowanie metody nauki do osobowości jest kluczem do sukcesu: wzrokowcy są wrażliwi na walory estetyczne, słuchowcy lubią dyskutować a kinestetycy muszą powtarzać chodząc, gestykulując i wizualizując przyswajaną wiedzę.

 

• Miejsce do nauki powinno być wolne od „rozpraszaczy” i wygodnie zorganizowane. Materiały do nauki oraz woda do picia powinny być pod ręką, wówczas jest się bardziej skupionym i produktywnym. Nie bez znaczenia dla produktywności pracy i profilaktyki zdrowia jest ergonomia miejsca pracy.

 

• Dziecko musi nauczyć się,  jak się motywować i tym samym przyczyniać i osiągania celów. System nagród pomaga przyswajać duże partie materiału małymi etapami, które można wspierać przez system adekwatnych nagród. Kiedy dziecko zrealizuje cel, można zaszaleć i nagrodzić je czymś ekstra. Z czasem  nauka i wiedza zaczną dawać  ogromną frajdę i satysfakcję, które stopniowo będą „nakręcały” do wysiłku i dawały radość z kolejnych osiągnięć.

 

• Dzieci powinny się bawić w czasie nauki i powtarzania. Jak tylko stanie się to agonią, szybko trzeba zrobić przerwę.